beauty,books,better life!

3 βιβλία σε 10 μέρες διακοπών δεν το λες και άσχημα! Σημασία άλλωστε δεν έχει ότι διάβασα 3 βιβλία! Σημασία έχει ότι διάβασα 3 πολύ ωραία βιβλία!

Και ξεκινάμε με το βιβλίο #1, το «Μαθήματα Χημείας» της Bonnie Garmus που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (το βρίσκεις εδώ).

Το έχω στα χέρια μου από τον Ιούνιο που κυκλοφόρησε και δεν το είχα διαβάσει γιατί ήθελα να το κρατήσω για τις διακοπές. Για να είμαι ειλικρινής το βιβλίο αυτό με εξέπλησε ευχάριστα! Στο μυαλό μου το είχα ως ένα ανάλαφρο μυθιστόρημα (για αυτό μάλλον φταίει το εικαστικό του εξωφύλλου του), αλλά αποδείχθηκε πολύ δυνατό και αντισυμβατικό! Με αρκετές δόσεις χιούμορ αλλά και συναισθημάτων, είναι ένα σύγχρονο παραμύθι, στο οποίο δεν υπάρχει πριγκίπισσα, αλλά μια γυναίκα, στην Αμερική, στις αρχές των ’60, η οποία προσπαθεί να αποδείξει ότι μπορεί να κάνει ό,τι και ένας άνδρας, αλλά κυρίως ότι η αλλαγή που ο καθένας θέλει να φέρει στη ζωή του χρειάζεται χρόνο και πάθος. Όσον αφορά τον αγαπημένο μου ήρωα σε αυτό το βιβλίο, αυτός δεν είναι άλλος από τον σκύλο της Ελίζαμπεθ Ζοτ, ο οποίος ονομάζεται Εξίμισι. Αν διαβάσεις το βιβλίο, νομίζω ότι θα κλέψει και τη δική σου καρδιά!

Η συνέχεια ανήκει στο βιβλίο «Το όνειρο της Ζέλμα», το έχει γράψει η Γερμανίδα Mariana Leky και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg (το βρίσκεις εδώ).

Αρχικά το γεγονός ότι το έχει μεταφράσει η Μαρία Αγγελίδου είναι ένα πολύ καλό σημάδι, αφού η Μαρία Αγγελίδου είναι μια από τις καλύτερες μεταφράστριες που έχουμε. Όπως έχει πει χαρακτηριστικά η ίδια, το βιβλίο αυτό είναι ένα βιβλίο που όταν το διαβάζεις δεν φεύγει από μέσα σου! Είναι μια ιστορία γεμάτη πόνο, η οποία όμως τελείωνει με τον πιο αισιόδοξο τρόπο! Η Ζέλμα είναι η γιαγιά της Λουίζε και είναι η γιαγιά που όλοι θα θέλαμε να έχουμε, ενώ ο Οπτικός είναι ο οικογενειακός φίλος που όσο βασανίζεται από τις εσωτερικές φωνές του, τόσο γεμίζει με αγάπη τις δύο πρωταγωνίστριες της ιστορίας. Αν αξίζει να το διαβάσεις; Σύμφωνα με την κριτική της Guardian πρόκειται για ένα βιβλίο σαν τονωτικό για δύσκολους καιρούς πασπαλισμένο με μαγεία!

Και μετά τη γλύκα και την πασπαλισμένη μαγεία της Leky ήρθε το «Ξένο χώμα» της Jeanine Cummins που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δώμα να με ταρακουνήσει (το βρίσκεις εδώ).

Δεν ήμουν ιδιαίτερα σίγουρη όταν το αγόραζα γιατί θεωρώ ότι μετά τις Καραβίδες (το πιο υπερεκτιμημένο για μένα βιβλίο των τελευταίων ετών) οι εκδόσεις Δώμα έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό που αγαπάει όλα τα βιβλία τους, ακόμα και αυτά που είναι…αδιάφορα. Έχοντας λοιπόν αυτό το φόβο στο πίσω μέρος του μυαλού μου, το αγόρασα. Και χαίρομαι πολύ! Το διάβασα σε 2 μέρες (490 σελίδες) και θέλω να το ξαναδιαβάσω μετά από καιρό με την ηρεμία που του αξίζει. Γιατί διαβάζοντας αυτήν τη σύγχρονη Οδύσσεια, δεν γίνεται να μην αγχωθείς. Δεν είναι ένα λογοτεχνικό διαμάντι. Είναι όμως μια συγκλονιστική ιστορία, γραμμένη με υπέροχο τρόπο που μας υπενθυμίζει ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο! Είναι το οδοιπορικό μιας μητέρας που δολοφονούν την οικογένειά της και αναγκάζεται μαζί με τον 8χρονο γιο της να φύγουν από το Ακαπούλκο του Μεξικού και να βρουν καταφύγιο στις ΗΠΑ. Η προσφυγιά δεν είναι άμεσα συνδεδεμένη μόνο με τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Η προσφυγιά είναι μια αναγκαστική μετανάστευση, στην οποία καταφεύγουν όσοι κινδυνεύουν, αγωνιούν για τη ζωή τους και δεν έχουν άλλο τρόπο επιβίωσης. Την προσφυγιά επέλεξε σήμερα η Λύδια, η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, αύριο μπορεί να αναγκαστούμε να την επιλέξουμε εμείς…Ποτέ δεν ξέρεις!